Dames 1 wint in Limburg, ondanks de nederlaag.

Sinds begin november speelden we tegen alle teams in onze competitie en zijn we ongeslagen gebleven. Onze laatste nederlaag was tegen koploper Bumpers en dat team was nou net onze tegenstander op 15 februari. Bumpers werd vorig jaar kampioen en moest eigenlijk promoveren. Via een vreemde constructie bleven ze toch in onze klasse en staan nu weer bovenaan. Het is niet een echt vrolijk team, de spelvreugde straalt er niet vanaf. Bovendien spelen ze om het tempo in de wedstrijd te drukken vaak 40 minuten zone verdediging, ook dit helpt niet echt om er een leuke wedstrijd van te maken. Of ze dit jaar wel kampioen willen worden, werd ons tijdens de wedstrijd wel duidelijk.

We hadden goed getraind op hun manier van verdedigen en gingen goed van start. We speelden hun zone eigenlijk goed aan flarden in de eerste 2 periodes. Helaas ging de tablet tijdens de 2e periode stuk en we misten daardoor het overzicht in de statistieken. Voor 2 van hun speelsters in foutenlast viel er met de stroom ook een paar fouten weg. In de derde periode hetzelfde beeld en na 3 periodes was onze voorsprong steeds tussen de 6 en 10 punten geweest. We lieten zien dat we beter waren dan de tegenstander en we zouden de wedstrijd zeker gaan winnen. Vanaf hier in het verslag, gaan we het hebben over een discussie tussen de thuisploeg en hun bevriende scheidsrechter, gaan we het hebben over het feit dat hun 2 sterkste speelsters zelf al 2 keer van het veld stapten omdat ze dachten hun 5e fout te krijgen maar gewoon mochten blijven staan, gaan we het hebben over hoe beschaamd enkele speelsters van onze tegenstander de onverdiende felicitaties in ontvangst namen, gaan we het hebben over het feit dat de heren in het grijs toegaven de wedstrijd bewust te hebben beïnvloed?

Nee daar gaan we het niet over hebben. We gaan het hebben over de discipline van ons team, dat zich niet inliet met externe factoren en bleef knokken voor de verdiende winst. We gaan het hebben over hoe trots we op ons team kunnen zijn dat van een team won dat eigenlijk een klasse hoger moet spelen.

Uiteindelijk stond er 58-54 op het scorebord, maar als kers op de taart kwam op het sheet nog 2 punten extra bij de thuisploeg. Ondanks de einduitslag hebben we deze wedstrijd dus gewonnen de rest is scorebord journalistiek.

Komend weekend een zware wedstrijd voor ons, tegen Achilles in Nuenen. Deze tegenstander staat weliswaar veel lager, maar we hebben altijd moeite met dit team.